دنیای آبی یک ماهی قرمز

وقتی وضعیت اینترنت اعصاب و روان نمی‌ذاره و چشم‌برهم‌زدنی همه‌ی دوروبریات رفتن، دیگه امیدی می‌مونه؟ دنیای آبی یک ماهی قرمز...

ورزش کردن از معدود بخش‌های روشن این روزامه، و خوشحالم بابتش. اینکه زمان‌هایی در طول هفته هست که می‌تونم اون یک ساعتش رو از ذهنم و فکرهای غالباً آزاردهنده‌ش فاصله بگیرم و توی دنیای واقعی باشم، واقعاً برام لذت‌بخشه. دنیای آبی یک ماهی قرمز...

صبح برای خدافظی با میم رفته بودم فرودگاه و گه‌گاه ذهنم به این گریز می‌زد که چه‌طوری قراره با آدمای نزدیک‌ترم نهایتا تا دو-سه ماه دیگه خدافظی کنم در چنین موقعیتی و واقعا نمی‌تونمش.

لعنت به سر تا پاتون که هر طرف سر می‌چرخونی یه نفر رو می‌بینی که کل این چند سال زندگی و جوونیش رو ریخته توی چند تا چمدون و داره با خودش می‌بره اون سر دنیا.

دنیای آبی یک ماهی قرمز...

هیچ‌وقت فکرشم نمی‌کردم اولین جایی که می‌رم کار بکنم کتاب‌فروشی باشه؛ عجیب و هیجان‌انگیزه یه مقداری. دنیای آبی یک ماهی قرمز...